رهبری سازمانی از منظر ساخت اجتماعی واقعیت

جهان اجتماعی از طریق تفسیرهای ما از آنچه پیرامونمان رخ می دهد، مورد مذاکره قرار گرفته و ساخته می شود. اگرچه بافت موقعیت، عامل کلیدی در تصمیم گیری های مدیریتی است ولی این ابزار، نمی تواند در تبیین تصمیم افرادی که در آن دخیل هستند، مفید باشد .تصمیم گیرندگان بسیار بیشتر از آنچه تئوری های نظریه های تصادفی معمولی به آنها اجازه بروز و ظهور می دهند، فعال هستند و همچنین یک تفسیر قانع کننده از بافت موقعیت، نوع خاصی از عمل را قانونی و مشروع در نظر می گیرد که معمولا به ترجیح تصمیم گیرنده وابستگی بیشتری داشته و به وضعیت واقعی کمتر وابستگی دارد .رهبران سازمانی، پیروان و جهان های اجتماعی آنها به طریقی با هم تعامل می کنندکه هم هویت فردی را و هم واقعیت تجربه شده را تولید می کنند .فعالیت اجتماعی رهبر و پیروان جهان را می سازد و انسان ها در حین این تعامل معانی خود را هم به صورت واقعیات شخصی و هم مشترک برون سازی می کنند . واقعیاتی که به صورت بین الاذهانی تولید می شود در تصور افرادی که آنها را برون سازی می کنند شکل عینی به خود می گیرد و جهان اجتماعی در پیله ای از معانی در هم تنیده مبتنی بر توافق بین الاذهانی شکل می گیرد .

کلیدواژه ها:

ساخت اجتماعی واقعیت ، تفسیرگرایی ، نظریه اقتضائی رهبری ، رهبری سازمانی