بررسی ابعاد قانونی مدیریت حریم شهر تهران

یکی از عوامل واسباب لازم در مدیریت پیرامون شهرها، قوانین و مقررات شهری است که در صورت عدم آن چه بسا هدایت شهرها و پیرامون آن هادچار چالش های جدی خواهد شد. بررسی و شناخت قوانین شهری از آن جهت در پژوهشحاضر قرار گرفت که برخی از تغییرات فضایی و آشفتگی ها، بسامان یا نابسامانی های موجود در شهر وپیرامون تهران ناشی از قوانین ومقررات مربوط بوده و چه بسا به دلیل اعمال قوانین متعدد با مجریان مختلف ،اشکال پیچیده ای در فضای پیرامون ظاهر گردیده است. تعدد و تکثر قوانین مربوط به امور توسعه شهری کلان شهر تهران وپیرامون به حدی است کهتصمیم گیران ومجریان را دچار نقض حقوقی و قانون شکنی می کند. به نحوه ای که اجرای صحیح یک قانون توسط دستگاه اجرایی آن چه بسا در حوزه اجرایی قانون دیگر، اخلال ایجاد می کند. همچنین تغیرات مداوم به دلیل تعددمجریان و قوانین هم عرض، در قانون نیز در مواردی ناقض تصمیمات و مجوز های قبلی شده واعمال قانون جدید باعناصر ساخته شده قبلی )حتی به شکل قانونی( درتعارض قرار می گیرد؛ به نحوی که عناصر کالبدی قبلی به شکل ناهمگون در فضای شهری ظاهر می شوند که با عناصر ساخته شده و جدید التأسیس هماهنگی وهمسویی ندارند.در این مقاله کوشششده است به بررسی موضوع حریم شهری با تمرکز بر شهر تهران پرداخته شود.در این راستا ابتدا شرح سیاستهای مربوط به حریم توضیح داده خواهد شد و سپس مسائل حقوقی و قوانین مربوط به آن در بطن قوانین حقوقی تحلیل می شود.روند تغییرات کالبدی تهران و ماهیت کلانشهری فعلی آن نیاز به تطبیق قوانین با وضعیت موجود و یکپارچه سازی قوانین را مطرح می کند که در این مقاله سعی در تشریح آن دارد

کلیدواژه ها:

محدوده ، مدیریت حریم ، قوانین شهری ، کمربند سبز ، مرزهای توسعه شهری