برنامه ریزی محله مبنا رهیافتی کارامد در ایجاد مدیریت شهری پایدار

در دهه های اخیر بسیاری از سازمان ها و نهادهای مدیریت و برنامه ریزی بر ترویج نوعی نگرش مشارکتی برای تشویق مدیریت و برنامه ریزی از پایین به بالا و تاکید بر اجتماعات محله ای به منظور توانمند سازی آن ها و نظارت بر اقدامات توسعه ای تاکید داشته اند مقاله حاضر که در پی تبیین نقش و جایگاه رهیافت محله مبنا به منظور استفاده از آن در نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری است سعی دارد که ضمن توضیح اجمالی چگونگی تغییر و تحول در پارادایم شهرسازی عوامل بروز و ظهور نگرش جدید به مدیریت و برنامه ریزی شهری را بررسی کرده و ظرفیت های آن را در نظام مدیریت شهری پایدار ارائه نماید بررسی نظریات دیدگاه ها مشخصات و مفهوم برنامه ریزی محله مبنا نشان داد که رویکرد مذکور در جستجوی تعامل اجتماعی بوده و مشارکت بازیگران محلی را در دستور کار قرار داده است تسهیل کننده و هماهنگ کننده بوده و کمتر به مداخلات کالبدی فضائی پرداخته و بانگاه فرایندگرا به پایداری تصمیمات در سطوح مختلف خواهد انجامید

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی محله مبنا ، باهمستان ، مدیریت شهری ، توانمند سازی ، سرمایه اجتماعی