تحلیل نماهای میدان 17 شهریور بابل با نگاهی به سیر تداوم و تحول در جداره های میدان

آنچه از فضای شهری توسط انسان ادراک می شود واجد سه جنبه کالبدی عملکردی و معنایی است و جداره فضاهای شهری که بخش عمده ای از جنبه کالبدی را تشکیل می دهد از آن جهت که اولین چیزی است که در این فضا ها به چشم می آید و نیز بیانگر بخشی از تاریخ و فرهنگ یک شهر است از اهمیت ویژه ای برخوردار است نماها واجد عناصر و ترکیباتی بصری هستند که از جنبه های مختلفی قابل ارزیابی است و نتیجه ارزیابی وحدت یا عدم انسجام آنهاست که در انسان احساس زیبایی رضایت انبساط خاطر و تعلق و یا عکس آن را ایجاد می کند میدان 17 شهریور بابل که در اوایل سده اخیر شکل گرفته در عین تغییرات عملکردی که در طول این مدت در آن رخ داده است به دلیل واقع شدن در بافت قدیم شهر بابل و دارا بودن نقش مفصلی بین محورهای اصلی شهر همواره جایگاه ویژه ای در این شهر داشته است و این یکی از دلایل لزوم بررسی نماهای این میدان می باشد علاوه بر این بخش مهمی از نماهای میدان جداره غربی و جنوبی و نمای مسجد مربوط به دوران اولیه شکل گیری آن می باشد که واجد ارزش تاریخی و معماری بوده و در تداوم هویت میدان نقش موثری دارند بر این اساس طی این پژوهش ضمن مروری بر نقش و تحولات میدان 17 شهریور طی دوران گذشته جداره های آن علی الخصوص جداره غربی که دارای خصوصیات ویژه ای است بر اساس اصول ترکیب بندی نما و اجزاء آن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است و ضمن شناسایی ترکیب های واجد ارزش در جداره ها بخش های جایگزین شده فاقد ارزش نیز مورد انتقاد واقع شده اند روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش بر مبنای توصیف جداره و همچنین تحولات میدان و تحلیل نماها بر اساس اصول ترکیب بندی نماهای شهر بوده است بررسی ها نشان می دهد جداره شمالی میدان دارای نظم مفهومی جداره شرقی آشفته جداره جنوبی منسجم و جداره غربی دارای الگوهای متفاوتی است که در سه سکانس قابل تقسیم بندی می باشند بنابراین بایستی از الگوهای ارزشمند جهت حفظ و ارتقاء اصالت میدان در مرمت و توسعه های آتی آن بهره گرفت

کلیدواژه ها:

نما ، نماهای شهری ، ترکیب بندی ، هماهنگی ، میدان 17 شهریور ، بابل