تحولات ساختاری- کارکردی روستاهای پیرامون شهری از بعد اجتماعی (مطالعه موردی: منطقه خرم آباد)

ناحیه به منزله ی یک سیستم جغرافیای که متشکل از شهرها و روستاهای پیرامون آنها است، ضمن داشتن جریانات اقتصادی- اجتماعی و سیاسی- مذهبی با نواحی سکونتگاه های بالادست، عناصر و قسمت های مختلف آن ناحیه به شکلی نظاموار دارای ارتباط و پیوندهای متقابل با یکدیگر می باشند. روابط موجود بین شهرها و روستاها بر شکل پذیری رشد و توسعه روستاها و روابط درونی و بیرونی آنها اثر می گذارد. این پژوهش بر آن است با بهره گیری از چارچوب نظری، به درک بهتری از روابط متفاوت شهر خرم آباد با روستاهای پیرامون شهری از بعد اجتماعی در زمان و مکان مختلف بپردازد. برای دستیابی به این هدف، روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات مبتنی بر مطالعات کتابخانه و میدانی می باشد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش های کمی (آمار توصیفی و استنباطی SPSS, GIS) و کیفی استفاده شده است. در این پژوهش از میان روستاهای پیرامون شهر خرم آباد 4 روستا در سه جهت شهر مشخص و با استفاده زا فرمول کوکران تعداد 253 خانوار که به تناسب حجم جمعیتی هر روستا سهمیه هریک تعیین و مورد ارزیابی قرار گرفته شد. به منظور بررسی تحولات ساختاری- کارکردی در این روستاها بعد اجتماعی آن انتخاب گردید و پس از تهیه و تکمیل پرسشنامه، تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها (روستاهای پیرامونی از نظر میران مهاجر فرستی و مهاجر پذیری با یکدیگر تفاوت معناداری دارند) با استفاده از آزمون کای اسکور پرداخته شد و معنادار بودن تفاوت میان روستاها مورد ارزیابی قرار گرفته شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که تعداد ونرخ رشد جمعیت در روستاهای پیرامونی مرید مهاجرپذیر بودن این روستاها می باشد. بیشترین و کمترین میزان مهاجرپذیری در بین روستاهای مورد مطالعه مربوط به روستای ده محسن و کهریز می باشد. روستای پاپی خالدار علیا کمترین و در مقابل روستای کهریز بالاترین درصد مهاجر فرستی را شامل می شود.

کلیدواژه ها:

تحول ، حوزه نفوذ ، مهاجرت ، منطقه خرم آباد