شناسایی مهمترین عوامل کاهش بحران در مدیریت شهری (نمونه موردی شهر پاوه)

افزایش جمعیت شهری و آشفتگی و هرج و مرج مخصوصا در شهرهای جهان سوم امر مدیریت شهری را به مولفه اول در مدیریت شهرهابرای توسعه موزون و پایدار تبدیل کرده است. در این میان عدم توجه به اصول مدیریت بحران در مدیریت شهری این شهرها را با چالشهای زیادی مواجه کرده است. روش بررسی این پژوهش مبتنی بر رویکرد توصیفی- تحلیلی است. در این پژوهش 20 عامل اصلی کاهشبحران شهری در شهر شناسایی گردیده و از طریق 50 عدد پرسشنامه به نظر سنجی مسئولان شهری برای سنجش دیدگاه حرفه ایمسئولان شهری درآمده است. هدف از تحقیق حاضر شناسایی مهمترین عوامل کاهش بحران در مدیریت شهری در جهت کاهش خساراتجانی و مالی به هنگام بحرانهای مختلف می باشد. طبق نتایج به دست آمده از میان مهمترین عوامل کاهش دامنه بحران در شهرستان پاوهعوامل تعریض عرض معابر و پیاده روها جهت پاسخگویی سریع با 35 درصد، مکانیابی صحیح جانپناه ها در سطح شهر در جهت اسکانمردم با 43 درصد، جلوگیری از عدم تداخل کاربری ها در سطح شهر توسط شهرداری با 53 درصد، بکارگیری کارشناسان مدیریت بحران دردستگاه های اجرائی از جمله شهرداری با 53 درصد و بکارگیری کارشناسان مدیریت بحران در دستگاه های اجرائی از جمله شهرداری با 63درصد بیشترین اهمیت را از نظر مسئولین شهری دارا بودند. تعریض معابر، مکانیابی جانپناه های مختلف در سطح شهر، نظارت شهرداری برساخت و ساز، ترمیم بافت فرسوده و عدم تداخل کاربری از جمله مهترین پیشنهادات در مدیریت شهری شهرهای کشور می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، مدیریت بحران ، بحران ، پاسخگویی