نقش سازمان ملل متحد در ارتباطات بینالمللی در فرایند برجام

هدف این مقاله، پرداختن به یکى از مهمترین تحولات اخیر در عرصه نظام بینالملل، یعنى صدور توافقنامه ژنو 2015 در جهت رفع تحریمهای جامعه بینالملل علیه ایران است. در واقع پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پایان یافتن جنگ تحمیلی عراق بر ایران، بتدریج تحریمهای جامعه جهانی بر ایران شدت یافت و پیشرفتهای صلحآمیز هستهای و علمی در کشور دستاویزو بهانهای برای شدت یافتن تحریمها، بلوکه شدن اموال و داراییهای ایران و ممانعت از بازپس دادن اموال ایران گردید. عوامل متعددی از جمله کاهش محبوبیت امریکا و همدستانش و نفوذ آنها بر سازمان ملل و از طرف دیگر محبوبیت جامعه اسلامی در جهان موجب گردید فرزندان انقلاب با پیروی از دستورات مقام معظم رهبریمجموعه اقدامات و فعالیتهای سخت و نفسگیری را آغاز نمایند که با حفظ عزت و اقتدار اسلامی و ملیبتوانند برحقبودن خود را به جامعه جهانی به اثبات برسانند و آنها را وادار به برداشتن این تحریمهابنمایند. در این مقاله به بررسی نقش سازمان ملل در رفع تحریمهای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) پرداخته شده است. جهت دستیابی به این هدف، پس از بررسی نقش سازمان ملل و شورای امنیت در حل و فصل منازعات و مناقشات، به بررسی روند توافق ژنو- 2015 (برجام) پرداخته و در نهایت جایگاه و نقش سازمان ملل در توافق ژنو- 2015 را مورد نقد و بررسی قرار دادیم.

کلیدواژه ها:

سازمان ملل متحد ، شورای امنیت ، تحریم ، توافق ژنو ، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)