کاربرد سامانه اطلاعات مکانی و تحلیل های RBF، در عمق یابی آب های زیر سطحی

یکی از بزرگترین سفره های آب زیر زمینی استان آذربایجان شرقی در دشت تبریز واقع شده است. افزایش جمعیت و بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی این دشت جهت مصارف شرب، صنعت و کشاورزی در طول چند دهه گذشته، باعث تغییراتی در کمیت و کیفیت این منبع آبی شده است.تحقیق حاضر به منظور مقایشه مدلهای مختلف روش توابع شعاعی در پهنهبندی عمق آبهای زیرزمینیدشت تبریز در یک بازه زمانی 13 ساله (1380 -1391 ،(با استفاده از دادههای 42 حلقه چاه در سطح دشت تبریز به انجام رسیده است، مناسب ترین روش درون یابی با کمک پارامترهای آماری مجذور میانگین مربعات خطا و ضریب همبستگی شناسایی شد. با استفاده از داده های مکانی و توصیفی و بکارگیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS (لایه های اطلاعات مکانی برای همه پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت تهیه شد. نتایج بررسی ها، نشان داد که دشت مذکور براساس تحلیل خوشه ای دارای سه زون کیفیت آب در محدوده های غربی، میانی و حاشیه شرقی می باشد. بررسی روند تغییرات هیدروشیمیایی آب به کمک نمودارهای پایپر و استیف در دشت نشان دهنده روند تغییرات در طول زمان میباشد .از اعتبار سنجی متقاطع، شاخصهای خطای، میانگین انحراف خطا (MBE ،(ریشه دوم میانگین مربع خطا(RMSE (و از نرم افزار SPSS برای برآورد حداقل، حداکثر و دامنه تغییرات و...... دادههای محدوده مورد مطالعه استفاده شده است. همچنین برای دستیابی به صحت برآورد صورت گرفته، مدل انتخاب شده با نقشه کاربری اراضی، نقشه شبکه آبراهه-های دشت مورد مقایسه گرفت و نتایج بدست آمده نشان داد از بین مدلهای توابع شعاعی مدل Tensian with Spline نسبت به سایر مدلها از دقت بالایی برخوردار بوده و با نقشههای کاربری اراضی و شبکه آبراههها همخوانی بالایی دارد. بنابراین بعنوان مدل منتخب از بین مدلهای توابع شعاعی مورد استفاده قرار گرفت و با RMS و ME کمتر نسبت به دیگر مدلها بهترین نتیجه را در پهنهبندی عمق آبهای زیرزمینی نشان داد.

کلیدواژه ها:

توابع شعاعی ، آبهای زیر سطحی ، داده های مکانی ، عمق یابی