چگونگی شناخت الگوهای بومی در معماری اسلامی و شهرسازی ایرانی

پژوهش در گذشته و تعلیم درست آن، میتواند حرکت نادرست معاصر را تصحیح و معماری و شهرسازی هر جایی و بیمارگونه معاصر را متحول کند. چراکه تجربه طراحی در چند دهه اخیر عمدتاً ناموفق بوده به طوریکه بخشهای جدید شهرها درسی برای آموختن ندارد، جز این که نباید تکرار شود. از طرفی، بهره گیری از اصول و روشهای غربی نیز مستلزم دقت بسیار است، چون آن چه که در غرب تدوین شده محصول اندیشه، فرهنگ و اقلیم دیگری است. لذا سعی بر این است که با معرفی اصول و الگوهای خودی و نزدیک تر شدن به آنها، به یک طراحی شهری ملمو س و آشنا با روحیات ایرانی برسیم. بدین منظور ابتدا تعریفی از الگو ارایه خواهد شد و سپس مهمترین الگوهایی که در سازماندهی شهر و محلات تاریخی ایران نقش اساسی داشته اند معرفی شده و در دو مقیاس شهر و محله به آنها پرداخته می شود. رویکرد تحقیق این مقاله، مطالعات کتابخانه ای و توصیفی میباشد.

کلیدواژه ها:

الگوهای بومی ، شهرسازی ایرانی ، محلات تاریخی