بررسی وضعیت تابآوری روستاهای پیرامون دریاچه ارومیه در برابر خشکسالی

خشکسالیدریاچهی ارومیه بیش از دو دهه ادامهی حیات تعداد زیادی از روستاها را در ایران به چالش کشیده است. لذا توجه به میزان تابآوری میتواند آسیبهای ناشی از این خشکسالی را کاهش دهد. هدف این پژوهش شناسایی میزان تابآوری روستاهایپیرامون دریاچهی ارومیه در ایران در برابر خشکسالی است. تحقیق از نوع کاربردی و رویکرد آن توصیفی همبستگی و تحلیلی - است. جامعه آماری این پژوهش 77142 ساکن در 87 روستای این دریاچه بوده که در فاصلهی کمتر از 03 کیلومتری قرار داشتند.با استفاده از فرمول کوکران 433 نفر به روش تصادفی ساده بهعنوان حجم نمونه انتخاب گردید. همین تعداد نیز بهعنوان جامعهکنترل و از روستاهای بافاصلهی بیشتر انتخاب شد. با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ، پایایی بخشهای مختلف پرسشنامه تحقیق 0/86الی 0/88 به دست آمد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزارهایSPSS و Gis انجام شد. بر اساس نتایج بهدستآمدهبین تمامی متغیرهای تابآوری و خشکسالی دریاچهی ارومیه رابطهی مثبت و معنیدار وجود دارد. میزان همبستگی متغیرهای مرتبط با تابآوری زیستمحیطی بیشتر از سایر متغیرها است. همچنین یافتهها نشان داد که میزان تابآوری اقتصادی و اجتماعی در روستاهای شرق و جنوب دریاچه بیشتر بوده است. بنابراین بهتر است در برنامهریزیهای آتی ضمن توجه به تابآوری زیست- محیطی، موقعیتهای جغرافیایی روستاها نیز از منظر تابآوری اقتصادی و اجتماعی مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

تابآوری ، آسیبپذیری ، خشکسالی ، دریاچه ارومیه ، جوامع روستایی ، ایران