تحلیل های خشک سالی و سری زمانی شاخص NDVI تصاویر ماهواره ای MODIS جهت پایش تخریب پوشش گیاهی در حوضه زاینده رود

تغییرات اقلیمی از جمله خشک سالی یکی از عوامل موثر بر ساختار و کارکرد اکوسیستم های گیاهی و یکی از دلایل عمده تغییرات سطح پوشش گیاهی (چه افزایش و چه کاهش) می باشد. یکی از راه کارهای مدیریتی در مقیاسی منطقه ای مطالعه پایش خشک سالی و تاثیر آن بر پوشش گیاهی با استفاده از تصاویر ماهواره ای است. این پژوهش به بررسی تاثیر خشک سالی بر پوشش گیاهی حوضه آبخیز زاینده رود با استفاده از شاخص ماهواره ای NDVI گرفته شده از تصاویر مودیس با تعیین میزان همبستگی آن با شاخص اقلیمی بارندگی استاندارد (SPI) می پردازد. جهت تعیین شاخص بارندگی استاندارد ۱۲ ماهه از داده های بارندگی دوره آماری ۱۲ ساله از ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ در محدوه حوضه آبخیز استفاده شد. پس از تعیین SPI مربوط به هر ایستگاه، تحلیل خوشه بندی توزیع مکانی داده های SPI یک ساله منتهی به دسامبر و سپس ماه های سال بر اساس شاخصی SPI ۱۲ ماهه منتهی به دسامبر (۱۲ ماهه) مربوط به ۲۶ ایستگاه محدوده حوضه آبخیز زاینده رود بر اساس ماه و ایستگاه انجام شد. در مرحله بعد، تحلیل شدت مدت و فراوانی نسبی و تحلیل توزیع مکانی پراکندگی خشک سالی و ترسالی شاخصی SPI انجام گرفت. در گام بعد این داده ها پهنه بندی شد و نقشه های بهترین نوع پهنه بندی تهیه و داده های فوق به طبقات بسیار شدید، شدید و ملایم صورت گرفت و توزیع مکانی خشک سالی ۱۲ ساله نمایش داده شد. در ادامه محصولات شاخصی پوشش گیاهی NDVI ماهانه مودیسی در محدوده زمانی ۱۲ ساله (۲۰۱۴-۲۰۰۳) تهیه و مرز مربوطه حوضه آبخیز زاینده رود جدا گردیده و آشکارسازی تغییرات این شاخص های پوشش گیاهی به عمل آمد. در مرحله بعد جهت تعیین رابطه شاخص های پوشش گیاهی و خشک سالی ضریب همبستگی تعیین و از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در نهایت داده ها تحلیل و نتایج ارائه شد.

کلیدواژه ها:

پایش خشک سالی ، پایش پوشش گیاهی ، شاخص SPI ، شاخص NDVI ، همبستگی