ارتباط بازیهای رایانهای با پرخاشگری در دانشآموزان پسر مقطع راهنمایی

پژوهش حاضر با هدف ارتباط بازیهای رایانهای با پرخاشگری در دانشآموزان پسر مقطع راهنمایی انجام شده است. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی در مدارس دولتی شهر همدان در سال تحصیلی 1394-1395 است. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 80 دانش آموز میباشد و از طریق نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو بخش 1- بخش اول پرسشنامه از سنجش اطلاعات دموگرافی و فردی مانند سن، میزان تحصیلات، تحصیلات و شغل پدر، وضعیت استفاده از بازیهای رایانهای اعم از نوع بازی(پر زد و خورد، ورزشی – رزمی، ماجراجویانه و فکری - آموزشی فانتزی) سن شروع بازیهای رایانهای – ویدیویی، متوسط بازی در هفته،متوسط بازی در هر نوبت و 2- پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، (AQ) تشکیل داده است. برای تحلیل دادهها از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که پژوهش نشان داد که بین میزان استفاده از بازی- های رایانهای و پرخاشگری ، بازی رایانهای و پرخاشگری کلامی، بازیهای رایانهای و خشم، بازیهای رایانهای و خصومترابطه معنادار مثبت وجود دارد. نتیجه گیری: محتوای بازیهای رایانهای و مدت زمان استفاده از رایانه بسیار حایز اهمیت میباشد و استفاده اعتیادآمیز از رایانه در قالب بازیها میتواند مشکلات جدی روانی را به همراه داشته باشد. استفاده منطقی و صحیح از این وسیله نیازمند آموزش به دانشآموزان و خانوادهها است.

کلیدواژه ها:

بازیهای رایانهای ، پرخاشگری