بررسی بازارهای سنتی ایران از دیدگاه رویکرد اقلیمی بررسی نمونه موردی بازار خوی

بازار در ایران نه تنها فضایی است برای خرید و فروش و تولید و عرضه کالاهای گوناگون بلکه در طی تاریخ نقش ها و کارکردهای متعددی شامل اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، فراغتی ، خدماتی ، مذهبی داشتهاست در شهرهای سنتی ایران ، بازار یکی از اجزاء اصلی هسته مرکزی شهر را تشکیل می دهد . امروزه نیز بازارها کانون مبادله ، تولید کالا و تجمع فعالیتهای اجتماعی هستند و از نظر جایگاه قلب شهرهای ایران بشمار می روند .به طور کلی بازارها با عملکردها و نقش های گوناگون اقتصادی ، اجتماعی ، مذهبی و ... نماد کاملی از بنیانهای مدنی محسوب می شوند که طی سده ها شکل گرفته اند . در گذشته بازارها توانسته اند، در میانعملکردهای افتصادی، باورهای دینی و ارزش های اجتماعی، تدابیر اقلیمی و محیطی را در کالبد خود جایی دهند و فضاهایی پویا و متنوع را در تجلی معماری پایدار، ایجاد کنند .در این راستابه بررسی بازار قدیمی شهرستان خوی ، از شهرستانهای استان آذربایجان غربی، از دیدگاه اقلیمی، پرداخته شده است و علل پایداری این فضاها از دیدگاه معماری همساز با اقلیم مورد بررسی قرار می گیرد .این پژوهش، به صورت توصیفی– تحلیلی و گردآوری کتابخانه ای، اسنادی و میدانی می باشد . نتایج حاکی از آن است که بازارها در طول سالیان متمادی، توانسته اند شرایط اقلیمی مناسبی را برای کاربران خود فراهم آورند

کلیدواژه ها:

اقلیم ، بازار خوی ، طراحی بومی