رابطه شفافیت وحرکت در آثار معماران معاصر ایران

اصل حرکت و شفافیت به عنوان مهمترین عناصرمعماری هستند که فضا را تعریف می کنند که به معنای تکامل از حالت مادی به حالت معنوی وروحی است وبه کاربردن این عناصر در معماری ، با تاکید بر مهمتربودن فضاهای حرکت یا سیرکولاسیون بر دیگر عناصر در پی رسیدن به اصلشفافیت وکم کردن موانع، برای یافتن فضاهای ایده ال برای حرکت در بنا میباشد.دراین مقاله از روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و بررسیمقاله های موجود و مرتبط این موضوع استفاده شده است وچند نمونه از آثار معماران معاصر ایران که مفهوم حرکت و شفافیت در آنها دیده شده مورد بررسی قرار گرفته است.در فرآیند تحقیق پس از بررسی عوامل موثردرطراحی آثار معماران معاصر ایرانی، به بررسی روشهایی پرداخته شدهکه در آن معماران به ایجاد شفافیت به کمک نور طبیعی و حرکت برای دید بصری هر چه بهتر محیط پیرامون و جهت یابی در انواع ساختمانهابا کاربردهای گوناگون پرداخته اند.سوال این تحقیق این است که آیا با برقراری ارتباط شفافیت وحرکت در بناها میتوان باعث به وجود آمدن حرکتی واحد در مواجهه با فضا برای افراد در معماری معاصر گردید؟ نتایج تحقیق نشان داد که کاستن ماده در جهت افزایش شفافیت فضا نوعی پیوستگی میان شفافیت و سیالیت جهت بازنمایی مفاهیم معماری معاصر ایرانی میباشد.

کلیدواژه ها:

حرکت ، شفافیت ، ارتباط حرکت و شفافیت ، کاستن ماده ، افزایش فضا ، معماری معاصر ایران