کیفیت بخشی به سیما و منظر شهری در خیابان پاسداران سنندج

امروزه دیگر شهر را فقط اجتماع و استقرار انسان ها در محیطی با تعاریفی جغرافیایی،عددی،کمی و کارکردی نمی دانند بلکه همانگونه که خانه دیگر نه ماشینی برای زندگی بلکه باید جلوه گاه تأمین نیازهای جسمی ،روحی و فکری انسان باشد ،شهر نیز باید صحنه حضور ،تعاملات اجتماعی و بستر دیدار و مکاشفه انسان در فضا باشد . در این میان خیابان که از مهمترین تجلیات فضای شهری می باشد امروزه به علت سلطه اتوموبیل و کاهش نقش حرکت پیاده در آن،از وظیفه اثر گذارسابق خود در تقویت ادراک شهروندان و حس تعلق به فضا بازمانده است. در این مقاله سعی شده تا ضمن بررسی مفاهیم سیما و منظر شهری و نقش آنها در ارتقای ادراک محیط وحس تعلق به مکان ,راهکارهای تقویت این مفاهیم در محدوده بافت تجاری خیابان پاسداران سنندج - که از مهمترین فضاهای پرتراکم حضور شهروندان می باشد - مورد مطالعه قرار می گیرد و تلاش گردیده تا با رویکردی توصیفی – تحلیلی و طرح مبانی نظری در انسجام با موضوع ، پیشنهاداتی جهت حصول به نتیجه ای کاربردی جهت بالفعل کردن پتانسیل های بالقوه این فضا ارایه و نقشی فراتر از خیابانی سواره رو در برای آن قائل شد.