رابطه ی میان تناسبات فضا بر سلامت روان در محیط های مسکونی محله ی نیمای شهر لاهیجان

فضای مسکونی و معماری داخلی و بیرونی عمری به درازای عمر انسان دارد و اکثر اوقات انسانها در این محیط سپری می شود. خانه و محله برای انسان حکم مبدا عالم را دارد. از پیامدهای طراحی محیط مسکونی ، سلامت روان ساکنین ،سازگاری فردی و اجتماعی ، ثبات و همبستگی خانواده است. از سوی دیگر مسکن نامناسب باعث پیدایش افسردگی ، اختلالات رفتاری و هیجانات عصبی می شود. سلامت روانی افراد در پیشبرد اهداف ملی و آرمانی جوامع از بیشترین اهمیتاز لحاظ صرفه جویی در هزینه های مادی و معنوی برخوردار است. هدف از این پژوهش در درجه ی اول پاسخ به این سوالاست که آیا فضاهای دارای تناسبات هندسی بر سلامت روان تاثیر دارد یا نه در درجه ی بعد اینکه آیا میتوان از این اصول برای افزایش سلامت روانی افراد جامعه و کاهش متغیر های سلامت عمومی شامل مشکلات جسمانی ،علائم اضطرابی واختلال خواب ، اختلال در عملکرد اجتماعی و علائم افسردگی استفاده نمود.این تحقیق ، یک مطالعه کتابخاه ای و مشا هده مقایسه ای میباشد.این مطالعه از نظر هدف یک مطالعه ی کربردی و از نظر روش گرد آوری داده ها توصیفی تحلیلی از نوع مقایسه ای است. ابزار جمع آوری داده ها ی این تحقیق پرسشنامه ی 28, GHQ که با مشاهده و اتنخاب به صورت تصادفیدر میان ساکنان خانه های مورد نظر میباشد .حجم نمونه 90 نفر از ساکنین خانه ها دارای تناسبات هندسی و فاقد تناسبات هندسی بوده است. دادههای خام به دست آمده از پرسشنامه سلامت روان، با استفاده از نرمافزار آماری 20 - SPSS و بااستفاده از شاخص های توصیفی )میانگین و انحراف معیار( و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره ) MANOVA ( مورد تجزیهو تحلیل قرار گرفت.فرضیه پژوهش مبنی بر تفاوت ساکنان مناطق مسکونی طراحی شده و فاقد طراحی از نظر سلامت عمومی و مولفه های مشکلات جسمانی و علائم اضطرابی و خواب مورد تایید قرار می گیرد.و مقایسه میانگین های دو گروه ساکنان نشان می دهد که ساکنان مناطق مسکونی فاقد طراحی سلامت عمومی پایین و مشکلات جسمانی و علائم اضطرابو بی خوابی بالا دارند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، بهداشت روان ، محیط های مسکونی ، تناسبات فضا