بررسی مفهوم خلوت از دیدگاه روانشناسی محیطی در راستای ایجاد امنیت فضای آموزش معماری

فضاهایی که با نگرش فضایی سازماندهی شده اند و دارای ریز فضاهایی برای عملکردهای مختلف یا پشتیبانی هستند. بین فضاهای تثبیت شده، باتوجه به شخصیت افراد ممکن است تداخل بوجود آید. اندازه، شکل، ترتیب و مکان قرار گیری در فضامواردی هستند که با مخاطب فضا ارتباط برقرار می کنند و نحوه و میزان دانش و آگاهی معمار و طراح از جزئیات سیمای ثابت را نشان می دهد. در اینگونه فضاها اگر مخاطب جهت گیری صحیحی نداشته باشد، احتمال این وجود دارد که مضطربشود. این مقاله به مفهوم خلوت از دیدگاه روانشناختی محیط می پردازد و این مفهوم را در راستای ایجاد امنیت فضایآموزش معماری پی می گیرد؛ بنابراین سوال اصلی آن این است که مفهوم خلوت با توجه به دیدگاه روانشناسی محیطی تا چه اندازه می تواند در راستای ایجاد امنیت فضای آموزش معماری موثر افتد؟ بر این اساس فرضیه این مقاله اهمیت جایگاه خلوتدر راستای ایجاد امنیت فضای آموزش معماری می باشد چنان که در طول دهه های اخیر در تهران پس از تغییرات زیربنایی در نحوهی آموزش در مدارس، که صورت گرفته است، رفته رفته لزوم تغییرات در معماری فضاهای آموزشی نیز آشکار شد. براین اساس یکی از مهم ترین مسایلی که امروزه در طراحی فضاهای آموزشی در دنیا اهمیت یافته است،مساله امنیت فضاهای آموزشی است

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، مفهوم خلوت ، امنیت فضای آموزش ، محیط آموزش