بررسی اثر پیش آماده سازی با فعالیت ورزشی و محدودیت غذایی مزمن بر تعادل اکسیدان آنتی اکسیدان سرم موشهای صحرایی نر مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه: نارسایی قلبی یکی از مشکلات بالینی عمده در سلامت عمومی اغلب کشورهاست. مشخص شده است که استرس اکسیداتیونقش محوری در پاتوژنز نارسایی قلبی دارد. شواهد نشان میدهد که فعالیت ورزشی و محرومیت غذایی میتواند در مقابل بیماریهای قلبی- عروقی اثر محافظتی داشته باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر پیشآمادهسازی با فعالیت ورزشی و محدودیت غذایی مزمن بر میزان تعادل اکسیدان- آنتیاکسیدان (PAB (و میزان پراکسیداسیون لیپیدی (MDA (در سرم موشهای صحرایی نر مبتلا به نارسایی قلبی صورت گرفته است.روششناسی: تعداد 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهطور تصادفی به 5 گروه (گروه کنترل، گروه نارسایی قلبی،گروه محرومیت غذایی+ نارسایی قلبی، گروه ورزش+ نارسایی قلبی و گروه محرومیت غذایی+ ورزش+ نارسایی قلبی) تقسیم شدند. محرومیت غذایی به مدت 8 هفته اعمال گردید. رتهای گروه ورزش به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته بر روی تردمیل دویدند. نارسایی قلبی با تزریق زیر جلدی ایزوپروترنول القا گردید. سطوح سرمی MDA با استفاده از روش تیوباربیتوریک اسید و سطوح سرمی PAB با دستگاه اتوآنالیزر اندازهگیری شد.نتایج: پیشآمادهسازی با فعالیت ورزشی و محرومیت غذایی با کاهش PAB و نیز کاهش MDA همراه بودند (001.0

فعالیت ورزشی و محرومیت غذایی بهطور توأم سبب کاهش بیشتر سطح PAB و MDA گردید (001.0فعالیت ورزشی و محرومیت غذایی با افزایش قدرت آنتیاکسیدانی سلولهای قلبی یا سایر مکانیسمهایحفاظتی میتواند موجب کاهش استرس اکسیداتیو در قلب پس از نارسایی قلبی شود که با کاهش آسیبهای بافتی و اختلالات قلبی همراه است.

کلیدواژه ها:

فعالیت ورزشی ، نارسایی قلبی ، محدودیت غذایی ، پراکسیداسیون لیپیدی