تأثیر استفاده از روش تدریس پنج مرحله ای بایبی بر میزان یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تآثیر استفاده از روش تدریس پنج مرحله ای بایبی بر میزان یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر، در درس زیستشناسی سال اول دبیرستان انجام گرفت. روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان منطقه 4 شهر تهران که در سال تحصیلی 1393-94 مشغول به تحصیل بودند تشکیل میدادند و نمونه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان مدرسه امام موسی کاظم(ع) به تعداد 40 نفر بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی، در دو گروه آزمایش وگروه کنترل قرار گرفتند. روش اجرای پژوهش بدین ترتیب بود که گروه آزمایش، فصل نگرش علمی و علوم زیستی درس زیست شناسی سال اول دبیرستان را به روش طرح درس مبتنی بر روش تدریس پنج مرحله ای بایبی، آموزش دیدند و گروه کنترل، همان فصل را به روش آموزش سنتی در یافت نمودند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل آزمونهای یادگیری پژوهشگر ساخته دارای روایی و پایایی قابل قبول و پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس بود. یافته های این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی( میانگین، انحراف استاندارد و تعداد) و آمار استنباطی(تحلیل کواریانس) نشان داد که میان گروه آزمایش و گروه کنترل در درس زیست شناسی، تفاوت معناداری وجود دارد و گروهی که به روش تدریس پنج مرحله ای بایبی آموزش دیدند، از یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی بیشتری برخوردار میباشند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، روش تدریس پنج مرحله ای بایبی ، یادگیری ، انگیزش پیشرفت تحصیلی