بهبود ویژگی های رویشی گندم (رقم میلان) با کاربرد هم زمان قارچ و باکتری افزاینده رشد گیاه در سطوح مختلف کود فسفر

به منظور بررسی اثر قارچ تریکودرما هاماتوم (Trichoderma hamatum) و باکتری اینتروباکتر (.Enterobacter sp) بر بهبود ویژگی های رویشی گندم (رقم میلان)، آزمایشی مزرعه ای به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان ساری انجام شد. عامل اصلی کود فسفر (سوپرفسفات تریپل) در سه سطح صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار و عامل فرعی شامل تیمار قارچی در دو سطح عدم تلقیح (شاهد) و تلقیح با قارچ تریکودرما و تیمار باکتریایی در دو سطح بدون باکتری (شاهد) و کاربرد باکتری اینتروباکتر بودند. در سطوح فسفر صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار، کاربرد اینتروباکتر باعث افزایش حدود 21، هشت و 53 درصدی عملکرد دانه گندم شد. همچنین، تلقیح تریکودرما نیز در سطوح صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار کود فسفر، افزایش قابل توجه عملکرد دانه (به ترتیب حدود 30، 19 و 31 درصد) و عملکرد بیولوژیک (به ترتیب حدود هشت، یک و ده درصد) را به همراه داشت. تلقیح توأم قارچ و باکتری نیز باعث افزایش صفات قطر ساقه اصلی (حدود شش درصد) و عملکرد دانه (حدود 32 درصد) نسبت به شرایط شاهد شد.

کلیدواژه ها:

باکتری حل کننده فسفات ، تریکودرما ، عملکرد ، گندم