تحلیل انرژی نوین هسته ای با رویکرد پایداری و زیست محیطی

امروزه با توجه به منابع محدود و ناپایدار سوختهای فسیلی (نفت، زغال سنگ و گاز طبیعی) و میزان تولید بالای آلایندگی آنها ازلحاظ آلودگی هوا، تولید خاکستر و ایجاد گازهای گلخانه ای (SO2 ،CO2) که تاثیرات جبران ناپذیری بر روی ازون و اکوسیتم محیط دارند، اما همچنان سهم عمده ای را در تولید انرژی الکتریکی کشور ایفا می کند. با توجه به روند رو به رشد و نیاز روز افزون کشور به انرژی، می توان از انرژیهای نوین و پاک مانند انرژی هسته ای که در حال حاضر ۱۶ درصد برق جهان را تامین می کند استفاده کرد. اورانیوم را پس از استخراج از معادن و غنی سازی می توان بعنوان سوخت هستهای در راکتورها استفاده کرد. پس از هر میزان استفاده اورانیوم در راکتورها یک چهارم آن بصورت عنصر پلوتونیوم حاصل میشود که می توان پس از بازیافت، مجدداً بعنوان سوخت استفاده کرد. بدین صورت پس از هر چهار مرتبه سوخت گذاری اورانیوم، یکبار می توان از پلوتونیوم حاصل بعنوان سوخت راکتور استفاده کرد. همچنین راکتورهای هستهای به راحتی میتوانند از توریوم بعنوان سوخت جایگزین استفاده کنند که منابع زیر زمینی آنها چندین برابر اورانیوم است. واحدهای برق هستهای (نیروگاه اتمی بوشهر بعنوان تنها نیروگاه برق هسته ای کشور) هیچ یک از آلایندههای سوخت های فسیلی، از لحاظ آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانهای را ندارند. می توان با انجام پایش های مستمر و مناسب که در نیروگاه اتمی بوشهر بصورت پایش آنلاین و پروتابل مطابق با استانداردهای آژانس بین المللی انرژی اتمی وجود دارد، میزان آلایندگی محیط را تحت کنترل داشت. نیروگاه های هستهای به دلیل اینکه یک سوم هزینه آنها صرف مسائل ایمنی می شود (بیشتر از هواپیما سازی) می توان از آنها بعنوان ایمنترین مراکز صنعتی نام برد. از نیروگاه اتمی بوشهر می توان بعنوان یک واحد صنعتی تولید انرژی پایدار و سبز نام بود.

کلیدواژه ها:

نیروگاه اتمی بوشهر ، انرژی پایدار ، الکتریسته هسته ای ، سوخت های فسیلی