بررسی رابطه ی توانمندسازی روانشناختی با فرسودگی شغلی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان هرمزگان

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ی توانمندسازی روانشناختی با فرسودگی شغلی کارکنان انجام شده است. اینتحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری آن شامل تمامیکارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان هرمزگان در سال 1394 می باشد که تعداد آنها برابر با 202 نفر می باشد. ازاین جامعه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970)، نمونه ای به حجم 132 نفر به صورت تصادفی طبقه ای براساس فرمول کوکران انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر(1995 و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ و جکسون (1993) استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه به شیوههمزمان) استفاده شد. در نهایت نتایج حاصل از آن نشان داد: بین توانمندسازی روانشناختی وفرسودگی شغلی رابطهمعکوس و معناداری وجود دارد. بین مؤلفه های توانمندسازی روانشناختی با فرسودگی شغلی رابطه معکوس و معناداریوجود دارد. نتایج پژوهش به طور کلی نشان داد که برای کاهش فرسودگی شغلی باید توانمندسازی کارکنان را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، فرسودگی شغلی ، کارکنان ، آموزش و پرورش