توسعه پایدار آب، انسان، زمین با رویکرد مدیریت سبز

امروزه بحث توسعه پایدار یکی از بحث های بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی است. سازمان ها و نهادهای طرفدار محیط زیست در جهان و هم چنین سازمان ملل از مهم ترین ارگان های دخیل در این امر هستند. در واقع بحث توسعه پایدار، در ابتدا مربوط به دو مبحث عمده بوده است. یکی منابع غیر قابل تجدید در جهان و دیگری بحث آلودگی محیط زیست و آلودگی کره زمین (سامانی، 1384 ). می توان گفت که این عوامل، نخستین و مهم ترین عوامل مطرح شدن بحث توسعه پایدار در جهان بوده اند. ضرورت انکار ناپذیر توجه به آب به عنوان یکی از مهمترین منابع طبیعی در مبحث اول توسعه پایدار محصول تفکر نظام مدیریتی بشر امروز است که در ایران متاسفانه با جدیت به این موضوع توجه نشده است. در مبحث دوم واژه پایدار برای توصیف جهانی بکار میرود که در آن انسان و طبیعت بتوانند با در نظر گرفتن نیاز های حال و حقوق نسل های آینده و با محافظت از محیط زیست و بدون ایجاد آثار مخرب جدی برآن ادامه حیاط دهند و توسعه پایدار به معنی ارائه راهکارهایی برای الگوهای فنی، اجتماعی و اقتصادی است که همزمان با توسعه از بروز مسائلی چون تداخل در اکوسیستم کره زمین، افزایش فقر، نابودی منابع و محیط زیست جلوگیری کند. مطالعات نشان میدهد که عظیم ترین مخرب محیط زیست و زمین، فعالیت های صنعتی و عمرانی بشر می باشند. یک سیستم مدیریتی کارا از نیازهای اساسی و پایه اصلی توسعه ماندگار است. مدیریت سبز به عنوان یک رویکرد مدرن زیست محیطی در کلیه فعالیت های بشری با تاکید بر یکپارچگی، مسئولیت پذیری اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی راهکاری مناسب در این حوزه می باشد که دراین مقاله ضمن بررسی مفاهیم توسعه پایدار آب، انسان و زمین به ارائه استراتژی مدیریت سبز در نیل به اهداف توسعه ماندگار آنها می پردازیم.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار آب ، انسان و زمین ، مدیریت سبز ، مدیریت سبز در توسعه منابع آب ، مدیریت سبز پروژه های صنعتی و عمرانی