مقایسه تاثیر تدریس به روش بدیعه پردازی بر رشد مهارت های زبانی در دانش آموزاندختر عادی و دو زبانه پایه اول ابتدایی شهر اهواز

هدف - از انجام این پژوهش بررسی تأثیر الگوی بدیعه پردازی بر میزان رشد مهارت های زبانی در دانش آموزان دختر سال اول ابتدایی شهر اهواز بوده است . روش تحقیق در این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر سال اول ابتدایی ناحیه 3 شهر اهواز درسال تحصیلی 93-94 می باشد و حجم نمونه متشکل از 60 نفر دانش آموز دختر سال اول ابتدایی است که 36 نفر آن ها گروه آزمایش و 36 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند.ابزارهای اندازه گیری به کار رفته در پژوهش شامل آزمون آزمون رشد زبان ( told-p3 ) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی ( میانگین، انحراف معیار ) و در بخش استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که روش تدریس بدیعه پردازی منجر به رشد مهارت های زبانی در هر دو گروه دانشآموزان عادی و دو زبانه شده است.

کلیدواژه ها:

بدیعه پردازی ، تدریس ، دانش آموز ، دو زبانه ، مهارت زبانی