بررسی رابطه بین نیازهای روانشناختی با تاب آوری و خوش بینی در گروهی از بیمارانمولتیپل اسکلروزیس

بیماران مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس) به دلیل نشانه های روانی جسمانی متعدد و شکست در پذیرش واقعیت ها از اختلالات خلقی منفی و خستگی رنج می برند که این تاثیری منفی بر کیفیت زندگی آن هاخواهد داشت. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین ارضای نیازهای روان شناختی با تاب آوری و خوش بینی در گروهی از بیماران ام.اس انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه ی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر یزد کهدارای پرونده در کلینیک و انجمن ام.اس می باشند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 131 بیمار انتخاب شدند. بیماران به تکمیل پرسشنامه خوش بینی، تاب آوریونیازهای روان شناختی مبادرت نمودند. دادهای حاصل از از پرسشنامه ها با استفاده ازآمارتوصیفی(میانگین و انحراف استاندار) و استنباطی (تحلیل رگرسیون) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج ویافته ها حاکی از آن بود که ارضای نیاز به خودمختاری و ارضای نیاز به ارتباط بیماران ام.اس خوش بینی را به صورت مثبت و معنی دار پیش بینی میکنند و همچنین ارضای نیازبه شایستگی و ارضای نیاز به ارتباط، تاب آوری را به صورت مثبت و معنیدارپیش بینی میکنند. نتیجه اینکه، ارضای نیازهای روانشناختی تاب آوری و خوش بینی را در گروهی از بیماران ام.اس می تواند بالا ببرد

کلیدواژه ها:

نیازهای روان شناختی ، تاب آوری ، خوش بینی ، مولتیپل اسکلروزیس