نقش و تأثیر شمس تبریزی در تکوین غزلیات مولوی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,712
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LANGUAGE01_278
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
چکیده مقاله:
در این پژوهش سعی شده است، نقش و تأثیر شمس در ذهن و اندیشه مولوی و اینکه این تأثیر چه نقشی در تکوین غزلیات شمس داشته است، بررسی گردد. هم چنین انواع تأثیرگذاری شمس در این امر از قبیل: فراق شمس از مولوی، انتخاب تخلص شمس و خاموشی، بسامد کلمه شمس در غزلیات و همچنین برداشت های عرفانی مولوی از شمس که او را به عنوان پیر و انسان کامل عصر خود و هم چنین واسطه بین حق و خلق می داند مورد بررسی قرار داده ایم. پایه و اساس عرفان مولوی عشق است و اکثر غزلیات وی حول محور عشق می چرخد. مقصود شاعر از سرودن غزلیات نشان دادن عظمت عشق، خواه عشق حقیقی، خواه عشق مجازی است. راه رسیدن به حقیقت، شمس تبریزی است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رامین محرمی
دانشیار. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. دانشگاه محقق اردبیلی. ایران
مرضیه علیقلی وند
دانشجوی کارشناسی ارشد. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. دانشگاه محقق اردبیلی. ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :