درجه بندی توسعه شهرستان های استان آذربایجان شرقی و تحلیلی بر عدم تعادل فضایی آن

تحقیق حاضر بحث ساختار تعادل فضایی و توزیع عادلانه منطقه ای را دنبال می کند و هدف اصلی سطح بندیشهرستان از نظز توسعه یافتگی و عدالت منطقه ای است .در این مطالعه با استفاده از روش های سطح بندی توسعهمنطقه ای و با استفاده از روش های آماری ،به سطح بندی و تحلیل آن می پردازیم.منطقه مورد مطالعه استان آذربایجانشرقی و در حول محور خدمات اقتصادی،اجتماعی ،آموزشی و درمانی می باشد . متغیرهای مورد استفاده را با استفاده ازروش تاکسونومی مورد پردازش قرار دادیم .با استفاده از مدل ذکر شده ، سطح بندی مناطق را انجام دادیم . وشهرستان های برخوردار و نیمه برخوردار و محروم استان را به تفکیک در مدل های مختلف مورد ارزیابی قرار دادیم. دراین پژوهش ابتدا دیدگاههای نظری مورد استفاده قرار گرفت و سپس تحقیقات موجود در این زمینه مورد بررسی و نقدقرار گرفت .درمرحله بعدی سطح بندی ها را انجام داده .نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که استان دارای تعادل منطقهای نمی باشد. شهرستان تبریز بیشتر رتبه توسعه و شهرستان خدا آفرین دارای کمترین توسعه یافتگی است.