بررسی و انتخاب تخم مرغهای نابارور در مراحل جوجه کشی با استفاده از دید ماشین به منظور افزایش بازده در تولید جوجه های یک روزه

به منظور ارزیابی دید ماشین در انتخاب تخم مرغ های نابارور ، نرم افزاری با استفاده از الگوریتم ها و تکنیک های پردازش تصویر با زبانMATLAB برای تشخیص و جداسازی تصاویر تخم مرغ های دارای جنین از آنهایی که فاقد جنین می باشند ، تهیه و مورد ارزیابی قرار گرفت . نرم افزارها تنها قادر به تشخیص لکه درون تصاویر بود . با مقایسه عملکرد برنامه و روش تخریبی روی 50 عدد تخم مرغ که به روز چهارم جوجه کشی وارد شده بودند ، درصد خطای برنامه 4% محاسبه گردید . در آزمایش دیگری ، 300 عدد تخم مرغ در قالب طرح کاملا تصادفی با چند مشاهده در هر واحد آزمایشی ، در 3 تکرار صدتایی با 4 گروه 25 تایی تحت ارزیابی 2 تیمار اتوکندلینگ و تشخیص فرد خبره قرار گرفت . هیچ گونه تفاوت معنی داری بین انسان و ماشین در مورد تشخیص تخم مرغ های نابارور مشاهده نگردید ، ولی در مورد تشخیص تخم مرغ های بارور (با توان جوجه آوری ) تفاوت در سطح 5% معنی دار می باشد . کاربرد اتوکندلینگ در مقیاس بزرگ بهره اقتصادی قابل توجیهی را به دنبال خواهد داشت . اتوکندلینگ می تواند درصد جوجه آوری را تا 10/7% نسبت به روش متداول در کشور بهبود بخشد و 56/9% از مقدار تلفات بکاهد .

کلیدواژه ها:

تخم مرغ نابارور ، هچ ، پردازش تصویر ، کندلینگ ، اتوکندلینگ ، مدل رنگ