گرشگری درمانی؛بستری برای توسعه شهرهای مرزی

اشکال گوناگون صنعت گردشگری در بسیاری از کشورهای جهان توانست بستری برای توسعه پایدار درسطحی فراگیر و همه جانبه فراهم نماید.در این میان استفاده از ظرفیت ها و توانایی های بالقوه هر کشور عامل مهمی در ارتقا سطح این صنعت بوده است.گردشگری درمانی یکی از قدیمی ترین بخش های صنعت گردشگری می باشد. ایران در حوزه علوم پزشکی از گذشته تا به امروز کارنامه درخشانی دارد و تبحر وقابلیت های پزشک ایرانی زبانزد جهانیان بوده است.از سوی دیگر تفاوت فاحش هزینه های درمان در ایران که بخش عمده آن متاثر از کاهش ارزش پول ملی می باشد زمینه مناسبی برای ساکنین کشورهای دیگرایجاد کرده تا ایران را به عنوان مقصد مناسبی برای انجام امور پزشکی و درمانی خود انتخاب نمایند.هر چند در این بین تنها وجود پزشک ماهر کافی نیست و دستیابی به گردشگری درمانی در سطح بین المللی نیازمنداحداث زیرساخت های لازم است.موقعیت با ثبات سیاسی و امنیتی ایران در بین کشورهای خاورمیانه که امروز آبستن درگیری های داخلی و خارجی هستند فرصت مناسبی برای توسعه گردشگری درمانی به ویژهدر شهرهای مرزی کشور فراهم می نماید.این روند کمک می کند تا توسعه شهری در چشم انداز عدالت محور خود الگوی وسیع تری را دنبال نماید و چهره جدیدی از شهرهای مرزی را رونمایی کند.تصویری که فاقد هرگونه فقر، محرومیت، بیکاری و مهاجرت های وسیع به شهرهای دیگر است.این مقاله با معرفی گردشگری درمانی و اثرات بالقوه آن بر توسعه پایدار شهری کوشش می کند تا مسیر دستیابی به رونق شهرهای مرزی را بیش از پیش روشن تر نماید.

کلیدواژه ها:

گردشگری سلامت و تندرستی ، گردشگری درمانی ، شهرهای مرزی ، توسعه پایدار