ارزیابی عملکرد مدیریت نوآوری در سازمان های خدماتی و رتبه بندی عوامل موثرمطالعه موردی: شهرداری منطقه 6 تهران

مدیریت نوآوری اصلی ترین وسیله برای تحقق استراتژی های رقابتی سازمان است . چرا که محصولات و خدماتی که یک سازمان در بازار ارائه می کند، موقعیت رقابتی و عملکرد تجاری آن راشکل می دهد . نوآوری با بقا و رشد سازمان گره خوردهاست. نوآوری به مثابه فرآیند محوری جان بخشیدن به سازمان، نوکردن محصولات یا خدمات سازمان در جهان پیرامون و نیز تغییر در نحوه خلق و عرضه این محصولات و خدمات معرفی شده است.ارزیابی یکی از ابزار های کلیدی در فضای مدیریت نوآوری است که می توان با بهره گیری از این ابزار نسبت به شناسایی عوامل موثر بر مدیریت نوآوری و یافتن نقاط قوت یاقابل بهبود اقدام نمود. شرکت ها در هر لحظه باید توانمندی و قابلیت های نوآورانه خود را مورد ارزیابی قرار دهند. چرا که تنها در این وضعیت می توانند شرایط رقابتی خود را حفظ کنند. این مقاله سعی دارد به بررسی و تحلیل ارزیابی موفقیتمدیریت نوآوری در سازمان های خدماتی و رتبه بندی عوامل موثر برآنها بپردازد.این پژوهش با مدل بومی شده در 8 عامل توانمندی های نوآوری را مورد ارزیابی قرار داده و وضعیت سازمان را مشخص نموده و شکاف موجود رابرای تدوین پروژه های بهبود ارایه نماید. پژوهش به روش توصیفی – پیمایشی بوده و داده ها با پرسشنامه جمع آوری شده اند. برای رتبه بندیعوامل موثر بر توانمندی ها از تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی AHP استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که میانگین توانمندی نوآورانه سازمان در 8 عامل برابر 55.9 می باشد. همچنین در رتبه بندی عوامل موثر بر توانمندی نوآورانه ، عامل استراتژی بیشترین رتبه بندی را در بین عوامل کسب نمود.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، مدیریت نوآوری ، توانمندی نوآورانه ، سطوح توانمندی نوآورانه ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی