بررسی رابطه بین نوآوری استراتژیک با بهره وری نیروی انسانی در شرکت نفت و گاز پارس

زمینه و هدف: این مطالعه به بررسی رابطه بین نوآوری استراتژیک که یک مقوله جدید ، در ارتباط با سازمانی است که قصد سودآوری هرچه بیشتر و ماندن در میدان رقابت را دارد با بهره وری نیروی انسانی که عامل مهمی در پیشبرد هرچه بهتر اینرویکرد است و یک ضرورت برای سازمان ها و شرکت های امروزی محسوب می شود، پرداخته است. روش بررسی: پژوهش به روش مقطعی و از نوع همبستگی می باشد و جامعه آماری مورد مطالعه را کارمندان و مدیرانواحدهای شرکت نفت و گاز پارس تشکیل دادند. ابزار مورد استفاده برای سنجش میزان نوآوری استراتژیک، پرسشنامه نوآوری استراتژیک بود که در قالب لیکرت تنظیم شده بود. برای سنجش میزان بهره وری نیروی انسانی نیز از پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی، تحت عنوان آچیو استفاده شد. در این تحقیق میزان همبستگی بین متغیرها آزمون شد. برای بررسی نرمال بودنتوزیع داده ها از آزمون کلمگروف- اسمیرنف استفاده شد. این مطالعه نشان داد بین نوآوری استراتژیک به همراه چهار مؤلفه آن و بهره وری نیروی انسانی در شرکت نفت و گاز پارس رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد

کلیدواژه ها:

نوآوری ، نوآوری استراتژیک ، بهره وری ، بهره وری نیروی انسانی ، تفکر استراتژیک