ارائه مدلی توسعه یافته برای تصمیمگیری جهت برونسپاری فعالیتها در سازمانها بر مبنای مدلهای موجود

در سالهای اخیر، مدیران شاهد ظهور بیوقفه ابزارهای مدیریتی بودهاند. در دو دهه گذشته امواجی پیدرپی از ابزارهایی مانند ایزو 0999 ، نظامهای ارتقاء بهرهوری، مدلهای تعالی سازمانی، برنامههای تحول اداری، نظامهای جبران خدمات، مهندسیمجدد فرآیندها، برونسپاری، برنامهریزی استراتژیک و... وارد برنامهکاری سازمانها شدهاند. امروزه سازمانها برونسپاری را به عنوان یک ضرورت اجرایی در نظر میگیرند و بسیاری از فعالیتهای خود را برای برونسپاری برنامهریزی میکنند. در اینپژوهش هدف، بررسی ادبیات موضوع در زمینه تصمیمگیری برونسپاری فعالیتها و شناسایی کاستیهای مدلهای ارائه شده و ارائه مدلی توسعه یافته جهت تصمیمگیری برای برونسپاری فعالیتها در سازمانها با استفاده از روش تحقیق توصیفی و کتابخانهای و استفاده منابع مرتبط با هدف تحقیق، میباشد. نتایج تحقیق ارائه مدلی توسعهیافته و فرآیندی برای ارزیابی،شناسایی و برونسپاری فعالیتها در سازمانها میباشد. بر اساس مدل پیشنهادی تصمیم به برونسپاری حاصل گذار از سه مرحله میباشد. در مرحله نخست مزایا و معایب فعالیتها مورد ارزیابی قرار میگیرد و پس از اینکه مدیران به لزوم برون سپاری آن فعالیت آگاهی پیدا کردند، در گام دوم، فعالیت مورد ارزیابی درونی قرار میگیرد تا به این سوال پاسخ داده شود کهآیا قابلیت یا پتانسیل برونسپاری دارد یا خیر، یا به عبارت دیگر آیا ماهیت فعالیت بگونهای است که قابل برونسپاری باشد. نهایتاً در گام سوم، شرایط محیط بیرونی مورد ارزیابی قرار میگیرد تا مدیران نسبت به برونسپاری آن فعالیت اطمینان کامل حاصل کنند. هریک از گام ها دارای معیارهایی جهت ارزیابی میباشد که میتواند به مدیران و سازمانها در جهت تصمیمگیری هر چه بهتر برای برونسپاری فعالیتهای خود کمک کند.

کلیدواژه ها:

برونسپاری ، مزایا و معایب برونسپاری ، ارزیابی درونی و بیرونی