مقایس تطبیقی الگوهای رفتاری در فضای سنتی و مدرن بر افراد از منظر وجوه کالبدی (نمونه موردی میدان عتیق و میدان برج اصفهان)

واژه (الگو) امروزه کاربرد وسیعی در زبان فارسی داشته و حوزه های مختلف علوم هریک به فراخور نیاز، تعابیر و تعاریف خود را از الگو دارند معنای عمومی و عامیانه آن مترادف با کلماتی چون (نمونه) ، (سرمشق) و (مدل) بوده اما واقعیت این است که هم معنای الگو و هم معنای واژگان و مفاهیم مترادف با آن در ادبیات رشته ای مختلف علوم روز بسیار عمیقتر و دقیقتر از معنای عمومی آن است توجه به مفهوم الگو و مفاهیم مرتبط با آن به این خاطر است که دغدغه ایجاد کیفیت مطلوب در فضای معماری به عنوان یکی از اصلی ترین اهداف معماران و پژوهشگران این عرصه، توجه آنان را به مفاهیم و شیو ههای جلب کرده که اصل آنها با اتکا بر تجربیات بشری و تسلسل هویتی دستاور انسان با نسلهای پشین انسان بنیان نهاده است. افراد در زمینه اجتماعی خاصی زندگی می کنند. جایی که مکان آنها و لایه های محافظ حریم خصوصی مفهوم و معنا پیدا می کند قلمرو اجتماعی قلمرویی است که این لایه ها را تولید می تواند شکل و ترکیب آنها را به طور ناگهانی یا در طول زمان تغییر دهد تا افراد را قادر سازد در کنار هم به صورت اجتماعی زندگی کنند. مجموعه میدان عتیق و مسجدد جامع عتیق یکی از مهمترین عناصر شهری محور تاریخی اصفهان است. لذا پژوهش حاضر در پی آن مفهوم الگو را در مقایسه با مفاهیم مرتبط، که گاه دارای مشابهت و همپوشانی مورد مطالعه قرار داده و نقش متمایز آن را نسبت به دیگر مفاهیم مطروحه در حوزه معماری مشخص سازد.

کلیدواژه ها:

الگوهای رفتاری ، معماری سنتی ، و مدرن ، تعابیر الگو ، تجربه ، کیفیت محیطی