بررسی تطبیقی پیاده راههای جلفای اصفهان و صف تهران از منظر الگوهایرفتاری

پیاده راهها قسمتی از فضاهای شهری هستند که به دلیل دارا بودن برخی ظرفیتهای خاص، در تمام یا بخشی از ساعات شبانهروز کاملا بر روی حرکت سواره بستهشده و بهطور کامل به حرکت عابران پیاده اختصاص مییابند . به همین دلیل، پیاده راهها بهعنوان عناصری خاطرهانگیز و هویتبخش در شهرهای امروزی شناخته میشوند . لذا مسیرهای پیاده باید از مطلوبیت کافی برای خرید و گردش و جذب استفادهکنندگان آن گروههای مختلف باشد . مقاله حاضر بر آن است تا در مقایسهای تطبیقی،میزان مطلوبیت پیاده راه جلفای اصفهان و مسیر سپهسالار(صف ) تهران را از دید استفادهکنندگان موردبررسی قرار دهد . اهمیت این موضوع بیشتر ازآنروست که با مقایسه میزان مطلوبیت و سنجههای تأثیر بر آن، علوه بر شناخت عوامل مهم مطلوبیت ازدیداستفاده کنندگان دو شهر بافرهنگهای متفاوت، میتوان به جهتگیریهای آتی در طراحی فضاهای پیاده کمک نمود . این مطالعه از نوعتوصیفی - تحلیلی است و فن مورداستفاده در تحقیق حاضر پرسش گری و ابزار گردآوری دادهها ،پرسشنامه هست.نتایج تلفیق نظرات کاربران و برداشت کیفیتهای بصری توسط نگارندگان نشان میدهد که از 11 مؤلفه اصلی سازنده کیفیت در پیاده راه تحلیل اطلعات موجود نشان میدهد که از میان شاخصهای مطلوبیت محیط، شاخصهای اجتماعی در پیاده راه جلفا در ترجیح اهمیت بالاتر نسبت به مسیر سپهسالار (صف) هستند . بهطورکلی سنجههای تأثیرگذار بر مطلوبیت فضایی ازدیداستفاده کنندگان فضاها باهم متفاوت هستند، لیکن میزان مطلوبیت پیادهگذر جلفا ازدیداستفاده کنندگان بالاتر هست . بنابراین فضای پیاده راه سپهسالار(صف) بایستی ازلحاظ برنامهریزی و طراحی مورد بازبینی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، پیاده راه جلفای اصفهان ، پیاده راه صف تهران ، الگوی رفتاری