بررسی روش های تزیین گلابه ای در جهت کاربرد آن در سفال معاصر ایران

بررسی و مطالعه ی سافالینه های تاریخی نشان می دهد که استفاده از پوشش گلابه ای به منظور نفوذ ناپذیری و تزیین، رایج ترین عمل تکمیلی بر روی سفالینه های دوران پیش از تاریخ و تاریخی ایران است که در قرون بعد و دوره ی اسلامی ادامه و تکامل یافت. با استفاده از گلابه می توان بدون افزایش هزینه ی پخت، آثاری با رنگی متفاوت از رنگ بدنه پدید آورد و بستری مناسب جهت تزیین سفالینه آماده کرد اما این روش آنچنان که باید مورد توجه و استفاده ی هنرمندان ایرانی قرار نگرفته است. با توجه به سابقه ی تاریخی این تکنیک و قابلیت های آن، لزوم بررسی و شناسایی روش های جدید کاربرد آن دز تزئین سفال معاصر احساس می شود. این هدف اصلی پژوهش است و شاید گامی است در جهت بالا بردن تنوع در تولیدات سرامیکی و احیای روش های کارآمد و اقتصادی سفالگرانمان در قرون گذشته. سوال اصلی این پژوهش این است که هنرمندان معاصر، از گلابه به چه روش هایی برای تزیین سفال استفاده می کنند؟ در این راستا سعی شده است با مطالعه ی منابع کتابخانه ای و اینترنتی و بهره گیری از روش توصیفی کاربردی ضمن شناخت گلابه و تاریخچه ی آن در ایران، انواع روش هایی که توسط هنرمندان معاصر در مناطق مختلف به کار گرفته می شود معرفی شود. نتایج حاصله از این پژوهش نشان می دهد که استفاده از گلابه با روش های متفاوت و تلفیق آن با تکنیک های دیگر در عین سادگی اجرا، تزئینات متنوعی را به وجود می آورد و هنرمند امروز که به دنبال تجربه های جدید است می تواند با هزینه ای مناسب به سطوح نوآورانه ای دست یابد.

کلیدواژه ها:

سفال ، تزئین ، گلابه ، سفال سنتی ، سفال معاصر