جستجوی نگاه زن ستیزانه در سه گانه لورکا (عروسی خون، یرما و خانه برناردا آلبا) با تکیه بر آرا سیمون دوبووآر

جریانات فمینیستی یکی از مهم ترین تحولات اجتماعی در قرن گذشته بوده اند که در عرصه های مختلف جامعه و سیاست، باعث ایجاد تعادل و برابری حقوق برای زنان گشته اند. سیمون دوبووآر بعنوان شناخته شده ترین چهره ی فمینیست قرن گذشته، بسیاری از مبانی نظری مرتبط با حقوق زنان را در کتاب معروفش، جنس دوم، تئوریزه کرده است. در این پژوهش، با استفاده از دیدگاه دوبووآر به بررسی آثار سه گانه ی فدریکو گارسیا لورکا:عروسی خون، یرما و خانه برناردا آلبا پرداخته شده است. لورکا نیز یکی از چهره های مطرح در ادبیات نمایشی به شمار می رود که سه گانه ی معروفش تا بحال بارها اجرا گشته و مورد مطالعه قرار گرفته اند. مسئله ی بارز در این سه نمایشنامه حول مشکلات زنان و تقابل آنان با سنت ها و آئین های جامعه ی بسته ی روستایی است که در آن به دنیا آمده اند. زن ها در این سه گانه بعنوان موجوداتی ضعیف و سلطه پذیر معرفی می شوند که تحت تاثیر جبر اجتماع، تبدیل به عناصری منفعل و قربانی گشته اند. اهداف و هویت شخصیتی آنان تنها در نسبت با جنس مذکر تعریف می شود و پایبندی شدید آن ها نسبت به سنت ها باعث گردیده تا در برابر شرایط سر تسلیم فرود آورند. این معرفی از شخصیت زنان، تضاد فاحشی با تصویر ایده آل از زن در دیدگاه سیمون دوبووآر دارد. دوبووآر زنان را برابر با مردان و با هویت مستقل می خواهد. او تاکید می کند که زنان می بایست از هر منظر بی نیاز باشند و نقش آن ها در ساحت اجتماعی به طور خاص متکی بر خودشان و نه جنس مرد باشد. بر همین اساس با بررسی تضادهای این دو منظرگاه، بنظر می رسد که در اندیشه ی نویسنده ی اسپانیایی، فدریکو گارسیا لورکا، می توان رگه ها و ریشه های تفکرات زن ستیزانه و نگاهی دست دوم نسبت به زنان را دریافت کرد که در این پژوهش بطور تفصیلی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

فمینیسم ، مرد سالاری ، جبر اجتماعی ، لورکا ، دوبووآر ، زن ستیزی ، عدالت و برابری