نقش مدیریت دانش در بهره وری سازمان

مدیریت دانش، یکی از موضوعات تاثیرگذار در مدیریت نوین امروزه محسوب می شود. مدیریت دانش با ایجاد و توسعه دارایی ها دانشی یک سازمان و با نگرش فراتر رفتن از اهداف سطحی سازمان مرتبط است و مستلزم تمام فعالیت هایی است که با شناسایی، به اشتراک گذاری و ایجاد دانش مرتبط هستند. این امر نیازمند سیستم هایی جهت ایجاد و نگهداری منابع دانش، توسعه، پرورش و تسهیل دانش و یادگیری مکوثر سازمانی است. در این خصوص سازمان هایی می توانند موفق شوند که دانش را به عنوان یک دارایی می نگرند و ارزش ها و ساختارهای سازمانی که موجب حمایت از ایجاد و گسترش دانش می شود را توسعه می دهند. به طور کلی مدیریت دانش فرآیندی است که به سازمان ها کمک می کند تا اطلاعات مهم و کلیدی موردنیاز خود را بیابند، گزینش، سازماندهی و منتشر کنند و تخصصی است که برای فعالیت هایی چون حل مشکلات، آموختن پویا، برنامه ریزی راهبردی و تصمیم گیری ضروری است. مدیریت دانش هرگونه فرآیند یا عمل تواید، کسب، ترویج و کاربرد دانش به بهترین شکل است، در هر جایی که دانش استقرار یابد، یادگیری و عملکرد سازرمان افزایش یافته و پله های ترقی سریع طی می شود. به بیان دیگر مدیریت دانش فرآیندی است که از طریق آن، سازمان به ایجاد سرمایه حاصل از فکر و اندیشه اعضاء و دارایی مبتنی بر دانش می پردازد. در همین راستا به اتکا جنین سرمایه هایی، مسیر رشد و ترقی سازمان هموار شده و تاثیرات شگرفی در کارایی و بهره وری سازمان مشاهده می گردد. در این مقاله می کوشیم ضمن معرفی همه جانبه مدیریت دانش و ابعاد آن، به بررسی تاثیر آن در بهره وری سازمان بپردازیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، دانش ، سرمایه ، سازمان ، منابع انسانی ، بهره وری