رابطه تاب آوری و رضایت زناشویی با میزان طلاق در زوجین شهر ایلام

مقدمه: محیط خانواده اولین محیطی است که الگوهای جسمی، عاطفی و شخصیتی فررد در آن پی ریزی می شود و نقش مهمی را در تامین بهداشت جسمی و روانی فرد ایفا می نماید. ازدواج یکی از سه نقطه ی عطف زندگی انسان است. یعنی تولد،ازدواج و مرگ، جدایی و طلاق برای تمام اعضای خانواده استرس بزرگی محسوب می شود و ممکن است منجر به واکنش های سازگاری کوتاه مدت و بلند مدت می شود تجربه ی طلاق سازگاری زوجرین و فرزندان آنها را در تمام ابعاد روان شناختی،جسمانی، اجتماعی و هیجانی تحت تأثیر قرار می دهد. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین تاب آوری و رضایت زناشویی بامیزان طلاق زوجین است. مواد و روش ها:این ژوهش از نوع حقیقات همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام زوجین مراجعه کننده به مراکی قضایی شهر ایلام می باشدکه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 05 زوج از زوجین مراجعه کننده به مراکزقضایی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از رسش نامره تراب آوری کرانر و دیویدسون و پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ ، گردآوری شدند. به منظور تحلیل داده ها و بررسی نقش پیش بینی کنندگی هر کدام از متغیرها از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. یافته های پژوهشی: نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن نشان می دهد که تاب آوری و رضایت زناشویی همبستگی معکو س ومعنی داری با مییان طلاق زوجین دارند. بحث و نتیجه گیری: عدم برخورداری زوجین از تاب آوری و رضایت زناشویی

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، رضایت زناشویی ، طلاق ، زوجین