تاثیر مرور زمان در کیفر دهی انواع جرایم

نهاد مرور زمان ، تدبیر شناخته شده ای است که در راستای جلوگیری از دعاوی واهی و بی موقع که یافتن ادله و آثار جرم پس از طی مدتی از ارتکاب جرم غیر ممکن یا مشکل می گرددو ضریب صحت و ستم آن کاهش می یابد، پیش بینی شده است این تدبیر در حقوق ایران ناشناخته نیست. ماده 173 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب 1378 آن را لحاظ و مقررات آن را آورده است. قانون جدید مجازات اسلامی با تفصیل بیشتر و با عنایت به درجه بندی تعزیرات و نسبت به همه درجات با لحاظ استثنا ئاتی آن را تکرار نموده است.

کلیدواژه ها:

مرور زمان ، جرایم تعزیری ، محکومیت ها