نقش آموزش مبتنی بر رویکرد انعکاسی در پیشرفت درسی و مهارت حل مسأله دانش آموزان متوسطه

این مطالعه با هدف بررسی و تعیین نقش آموزش مبتنی بر رویکرد انعکاسی در پیشرفت درسی و مهارت حل مسأله دانش آموزان مقطع متوسطه صورت گرفت. پژوهش از نظر هدف کاربردی است و در روش و شیوه ی اجرا از جمله ی مطالعات شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری این مطالعه دانش آموزان دختر پایه سوم مقطع متوسطه ( دوره اول ) شهرستان جوانرود در سال تحصیلی 95-94است. از این جامعه ی آماری دو کلاس به تعداد 40 نفر به شیوه ی نمونه های در دسترس انتخاب گردید و براساس اصل انتساب تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری متغیرها در بخش پیشرفت درسی، محقق ساخته و در بخش مهارت حل مسأله از پرسشنامه هپنر ( 1988 ) استفاده گردید. روایی آزمون محقق ساخته به شیوه ی صوری و محتوایی براساس نظرات متخصصین و پایایی آن به شیوه ی بازآزمایی در یکفاصله ی 10 روزه و محاسبه ی ضریب همبستگی بین داده های دو آزمون تعیین گردید. توصیف داده ها با استفاده از آماره های توصیفی ( کمترین نمره، بیشترین نمره، میانگین، انحراف معیار و نمودار ) و تحلیل داده ها در بخش آمار استنباطی با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر رویکرد انعکاسی در مقایسه با روش مرسوم به شکل معناداری میزان پیشرفت درسی، مهارتحل مسأله، و دو شاخص اعتماد به نفس در حل مسأله و کنترل رفتار و هیجانات حین حل مسأله را ارتقاء داده است، اما بین میانگین شاخص استقبال یا اجتناب از حل مسأله دو گروه تفاوت معنادار آماری یافت نگردید.

کلیدواژه ها:

رویکرد انعکاسی ، پیشرفت درسی ، مهارت حل مسئله ، دانش آموزان مقطع متوسطه