تحلیل آثار طراحی کنزو تانگه با رویکرد تاثیرپذیری از سازه ی معماری سنتی ژاپنی

پس از ظهور مدرنیسم در حوزه ی معماری و ایجاد دوگانگی مفهوم های سنت و مدرن توسط این اندیشه، موضوع تقابل بین این دو مفهوم تبدیل به مشغله ای اساسی برای معماران و دیگر اندیشمندان معماری شده است. در میان کشورهایی که خاستگاه اندیشه ی مدرنیسم نبوده و با ورود ناگهانی این اندیشه مواجه شدند، کشور ژاپن از معدود کشورهایی بود که توانست این هجوم را به دوره ی گذار تبدیل کند. در این دوران، معماران و اندیشمندان ژاپنی با نگاهی نقادانه به مدرنیسم، به صورت نظری و عملی، شروع به توصیف و بازتعریف مفاهیم، عناصر و فضاهای معماری سنتی ژاپنی کردند؛ تعدادی با نگاهی تاریخگرا و کاملاً پایبند به اصول فرمی و برخی با حفظ مفاهیم شروع به کار کردند. تمامی این تلاش ها تبدیل به پشتوانه ای قدرتمند برای معماران نسل بعدی شد تا با استفاده از آنها مدرنیسم را از دریچه ی نگاه ژاپنی ببینند. کنزو تانگه به عنوان یکی از سردمداران این نگرش عقیده داشت سنت زمانی میتواند به تولید اندیشه و فرم منجر گردد که نقد و دگرگون شود. بررسی آثار وی نشان می دهد که چگونه معماری سنتی ژاپنی می تواند در مدرنیسم حل شود بدون اینکه با اصول اساسی مدرنیسم همچون مقابله با سنت یا بین المللی بودن در تناقض باشد. این تحقیق بر آن است که با روش تحقیق کیفی، با تحلیل دو ساختمان از آثار کنزو تانگه، چگونگی تاثیر فرهنگ و معماری سنتی ژاپن را بر اندیشه ها و طراحی های وی بیان کند. این تحقیق با استخراج نقش کالبدی و متافیزیکی عناصر سازه ای ستون و تیر در معماری سنتی ژاپن و پیدا کردن مصادیق دگرگون شده ی فیزیکی و مفهومی آنها در آثار تانگه تلاش می کند تا چگونگی راهبردهای وی برای این منظور روشن گردد.

کلیدواژه ها:

کنزو تانگه ، سازه سنتی ژاپنی ، معماری مدرن ، معماری سنتی ژاپنی