ابزارهای برنامه ریزی شهری برای افزایش امنیت در شهر

امنیت و مفاهیم مرتبط به آن، برای تمام نظام های سیاسی و اجتماعی و اقشار مختلف شهروندان از با اولویت ترین مسائل به شمار می آید. امروزه وقوع بیش از حد جرایم شهری نه تنها با اصول مسلم نظم اجتماعی تعارض دارد، بلکه باعث زیان های سنگین اجتماعی و اقتصادی شده و کیفیت زندگی را کاهش داده است. در این میان شهر که محل وقوع تمامی اتفاقات اجتماعی از جمله وقوع جرم است با ویژگی های خود تأثیر مستقیم و شدیدی بر امنیت دارد. ضمن اینکه تجربیات جهانی حاکی از این است که صرفاً افزایش نیروهای کنترل رسمی بر افزایش امنیت تأثیر بلند مدت و کارایی ندارد. این مقاله با روش کیفی و تفسیرگرا، پس از تعریف مفاهیم اصلی و بررسی متون نظری مرتبط، به ارائه یک چهارچوب متشکل از تعدادی شاخص دخیل در تحقق امنیت و بهبود آن پرداخته است. شاخص هایی که ذکر می شود تعداد محدودی از عناصر گسترده تأثیرگذار در این مسیر است. در معرفی این شاخص ها، قابلیت آنها در پیاده سازی در شهرهای موجود و همینطور مشارکت مردم توجه قرار داده شده است. چهارچوب ارائه شده تنها گامی کوچک در مسیر برنامه ریزی شهر با هدف تحقق امنیت است.

کلیدواژه ها:

امنیت شهر ، جرم ، برنامه ریزی