طراحی محیطی در افزایش امنیت فضاهای عمومی برای بانوان (مطالعه موردی: پارک پلیس پرواز تبریز)

امنیت به عنوان یک نیاز اساسی، از جایگاه خاصی در اجتماعات انسانی برخوردار است و جنسیت به عنوان مهمترین عامل شخصیتی در امنیت محسوب می شود. برنامه ریزان و طراحان شهری سعی دارند با شناسایی عوامل تهدید کننده در فضاهای عمومی، امنیت را برای استفاده کنندگان به ویژه بانوان فراهم آورند. از اینرو هدف این مقاله آشنایی با چگونگی طراحی فضاهای شهری و میزان احساس امنیت زنان در استفاده از این فضاها (پارک پلیس پرواز) می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای- میدانی می باشد که به مظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل CPTED و آزمون تی تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که پارک پلیس پرواز از لحاظ شاخص ها و طراحی محیطی (جداره ها، ورودی ها، عملکرد، کاربری های محاط کننده، طراحی مبلمان و ...) در وضعیت مطلوبی قرار دارد و تنها مشکل این پارک از لحاظ امنیت، وجود نورپردازی کم و فضاهای مرده در شمال غربی این پارک و پشت پاساژ پرواز می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی محیطی ، امنیت زنان ، فضای عمومی ، چارک پلیس پرواز