سطح بندی استان های کشور از لحاظ جرم خیزی

یکی از مباحثی که امروزه بایستی در شهرها و روستاها مورد مطالعه قرار گیرد، مطالعه انحرافات اجتماعی در حوزه های مختلف جامعه است. جرم نیز به عنوان یکی از نمودهای انحرافات اجتماعی ریشه در عوامل مختلفی دارد. این پژوهش با هدف سطح بندی استان های کشور از لحاظ جرم خیزی انجام شده است تا پراکنش جغرافیایی جرم های انجام شده در کشور را تعیین و مشخص نماید. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و جامعه آماری شامل کلیه استان های کشور می باشد. در این پزوهش جهت سطح بندی استان ها از 12 شاخص استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل شاخص ها و سطح بندی استان ها از مدل تاپسیس استفاده شد، و از مدل آنتروپی شانون جهت وزن دهی به شاخص ها بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که از میان 31 استان کشور، استان های سمنان، گلستان، یزد، چهارمحال بختیاری و خراسان جنوبی پایین ترین رتبه از نظر جرم خیزی و استان های لرستان، فارس و بوشهر بالاترین رتبه را دارا می باشند. در مجموع از 31 استان کشور 5 استان در طبقه جرم خیزی بسیار پایین، 15 استان پایین، 2 استان متوسط، 6 استان بالا و 3 استان بسیار بالا قرار دارند. در این میان بین استان های کشور شکاف زیادی دیده می شود.

کلیدواژه ها:

سطح بندی ، جرم ، تأپسیس ، استان های کشور