مهارتهای ارتباطی ، ضرورتی برای صلاحیت های حرفه ای معلمان در کلاس درس موثر

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی اساتید دانشگاه با کیفیت تدریس آنان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علومپزشکی خراسان شمالی در سال 94-93، به روش توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی اجرا گردید. از مجموع 1280 نفر دانشجویان دانشگاهعلوم پزشکی خراسان شمالی، بر اساس جدول کوکران تعداد 370 نفر به شیوه تصادفی و از نوع طبقه ای نسبتی انتخاب شده و ابزار پژوهششامل پرسشنامه ی استاندارد مهارتهای ارتباطی بارتون. جی. ای و پرسشنامه ی استاندارد کیفیت تدریس سراج (2003) بوده است که روایی هردو پرسشنامه از طریق اساتید تائید شد و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/859 و 0/912 محاسبه گردید. داده های تحقیقتوسط نرم افزار 19 spss و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهند کهدر بین مهارتهای ارتباطی اساتید، مهارت بازخورد بیشترین ضریب تاثیر را بر کیفیت تدریس دارد . در تبیین این رابطه می توان گفت، برای آنکه بتوانیم اثربخشی تدریس را بیشتر نموده و موجبات ارتقاء سطح علمی جامعه فراهم آورده شود، مهارت های بازخورد اساتید عامل مهمی درافزایش اثربخشی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت بازخورد ، مهارت خودافشایی ، مهارت شنود ، مهارت کلامی ، کیفیت تدریس