بررسی تاثیر ساختار سنی جمعیت بر رشد اقتصادی ایران (رهیافت خودرگرسیون برداری)

این پژوهش به بررسی تاثیر ساختار سنی جمعیت بر رشد اقتصادی ایران در قالب مدل خود رگرسیون برداری طی دوره1387-1357 می پردازد. بعد از تبیین مدل، ابتدا متغیرها از لحاظ پایایی مورد آزمون قرارگرفته و پس از تعیین مرتبه مدل خودرگرسیون برداری، مدل بهینه برآورد و اقدام به استخراج توابع واکنش و تجزیه واریانس شده است. نتایج نشانمی دهد که رشد امید به زندگی، رشد سهم جمعیت بین 30 تا 64 سال از کل جمعیت، رشد سهم جمعیت 65 سال وبالاتر از کل جمعیت تأثیر مثبت، رشد سهم جمعیت 14 سال و کمتر از کل جمعیت و رشد سهم جمعیت بین 15 تا 29تأثیر منفی بر رشد اقتصادی دارد.

کلیدواژه ها:

ساختار سنی جمعیت ، رشد اقتصادی ایران ، رهیافت خودرگرسیون برداری ، امید به زندگی