نقش مدیریت زیر ساختهای صنعت گردشگری بخشی های ( دولتی و خصوصی) در توسعه پایدار شهری

مدیریت کلان و متخصص در صنعت گردشگری حرف اول را می زند وباید فرصت ها را در کشور شناسائی کرده و آنها را در طرح جامع گردشگری بگنجاند و زمینه توسعه ی زیر ساختهای نرم مانند آموزش ، فرهنگ و ایجاد امنیت را در کشور گسترش دهد.در صنعت گردشگری بخش های دولتی و خصوصی مکمل یکدیگرهستند و عدم وجود یکی از آنها باعث بروز ناکارآمدی دیگری میشود.بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری ، ایران رتبه 10جاذبه های باستانی و تاریخی ورتبه 5 جاذبه های طبیعی را داراست با این وجود از لحاظ بهره برداری از این منابع در جایگاه مطلوبی قرار نگرفته است. در حالی که سهم ایران با وجود رتبه ممتازش در جاذبه های جهانگردی از درآمد گردشگری جهان حتی به یک درصدهم نمی رسد.هدف این پژوهش ،بررسی عوامل موثر بر صنعت گردشگری و نقش زیرساختها ی گردشگری به عنوان عاملی مهم درتوسعه پایدار این صنعت می باشد.روش جمع آوری داده هاو تحلیل اطلاعات مورد نیاز نیز بیشتر اسنادی ،تحلیلی و پیمایشی است.یافته های تحقیق حاکی از آن است که ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود و داشتن آب و هوای مطبوع و دلپذیر و بهره مندی از چشم اندازهای طبیعی و آثار باستانی بی نظیر ،ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قطب های بزرگ گردشگری را داراست و دولت باید زمینه سرمایه گذاری را برای سرمایه گذاران خصوصی باز گزارد و با انجام سرمایه گذاری های بلند مدت در توسعه صنعت گردشگری ، زمینه های جذب گردشگر و بالطبع درآمدزایی به کشور را مهیا سازد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، گردشگری ، زیرساخت ها ، توسعه پایدار ، ایران