تاثیر روانشناسی گشتالتی بر نظریه های یادگیری

مکتب گشتالت 1اولین حرکت روانشناختی آلمان، بر مبنای روش آزمایش و از نظریه های شناختی محسوب میشود. استدلالاصلی آنها این بود که حقایق روانشناختی، از ذرات ایستای نامربوط تشکیل نمیشود و لذا مطالعه آنها نیازمند شیوهکل گراست. آنها عقیده داشتند که ادراک، ترکیب نامتشکلی از عناصر نیست، بلکه ادراک را کلیتی منسجم و متشکل از یکهیئت یا یک گشتالت میدانستند و معتقد بودند که یادگیری بصورت ناگهانی و از طریق کسب بینش صورت میگیرد. نظریهگشتالت یکی از معدود نظریه هایی است که در زمان طرح دیدگاه های تجربه گرایی، با رویکرد خردگرایانه مطرح گردید. ادراک ونیز فرایندهای مساله گشایی بیش از هر چیز دیگر مورد توجه روانشناسان گشتالت بود، و یادگیری یک امر ثانوی و فرعی و کماهمیت تلقی میشد. این مکتب، نقش زمینه و سازمانیابی را در فرایندهای ادراک پدیداری، چنان بصورت قانع کننده ای نمایانساخت که فقط مخالفان سرسخت ممکن است دستاوردهای آن را بیاعتبار اعلام کنند. نهضت گشتالت، اثری ماندگار برروانشناسی بر جای گذاشت و در زمینه های ادراک، یادگیری، تفکر، شخصیت، روانشناسی اجتماعی و انگیزش تاثیر گذاشت.در یادگیری به شیوه گشتالت حفظ کردن سطحی و طوطی وار مطلب، یادگیری تلقی نمیشود بلکه یادگیری واقعی مستلزمتوجه و دستیابی به معنی، اصول اساسی و سازماندهی مطالب است

کلیدواژه ها:

نظریه گشتالت ، نظریه های شناختی ، یادگیری