اخلاق در شاهنامه فردوسی

بدون شک فردوسی بزرگترین شاعرحماسه سرای ایران و یکی ازبهترین سخن سرایان زبان فارسی است. تاکنون در موردفردوسی و اثر عظیم او «شاهنامه» کتاب ها و مقالات بسیار نوشته شده است اما چنین می نماید که هنوز هم این اثر سترگ آنگونه که شایسته است از زوایای گوناگون مورد بررسی قرارنگرفته است.اثر استوار حکیم توس شاید تا کنون تنها به عنوان اثری حماسی و مجموعه ای از داستان های اساطیری و تاریخی مورد توجه قرارگرفته درحالی که سراسر این اثر سترگ انباشته ای است از مضامین و مفاهیم اخلاقی که حکیم فرزانه توس به آنهاپرداخته است.شاهنامه درحالی ازمضامین بسیار پر معنی و افکار بلند و اندرزهای سودمند به طور هنرمندانه ای مالامال گشته که فردوسی در بیانآنها به خاطر موضوع اثرکه عمدتا تاریخ حماسی ایران است بسیار محدود بوده است.با این حال فردوسی ضمن حفظ اصالت داستانها اثر خود را به شکل حماسه ای عقلایی و اخلاقی درآورده است. سعی ما در ایننوشتار بر آن است که با بیان مصداق هایی هرچند مختصر به اخلاق در شاهنامه اشاره کنیم.

کلیدواژه ها:

فردوسی ، شاهنامه ، اخلاقیات ، فضایل و رذایل اخلاقی