نوستالوژی یاد کودکی در شعر نیما، شاملو، فروغ و سپهری
محل انتشار: همایش ملی ادبیات غنایی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 828
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LYRICLIT01_006
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395
چکیده مقاله:
نوستالوژی یکی از جنبه های فکری ادبیات فارسی است که به ویژه در شعر نمود آشکارتری یافته است. بر این پایه، شاعر یانویسنده در سروده ها و نوشته های خود روزگار گذشته و فضا و مکانی را به یاد می آورد که از آن خاطرات خوش، داشته ها و اندوخته هایمطلوبی دارد و معمولا با حسرت و دریغ از آن یاد میشود. یاد کردن از دوران کودکی و کودکانه ها یکی از مؤلفه های نوستالوژی است. دراین پژوهش به بررسی این مؤلفه در شعر نیما یوشیج، احمد شاملو ، فروغ فرخزاد و سپهری پرداخته شده است. بررسی ها نشان می دهدکه این شاعران در مراحل مختلف شاعری خود، از کودکی و خاطرات فارغ نبوده اند و با بسامد قابل توجهی از جوانب آن روزگار یاد کرده-اند و عموماً با ابراز ناخرسندی از روزگار کنونی خود، تداعی لحظه های خوش کودکی را آرامشبخش روان خود می دانند. همچنین فروغفرخزاد و شاملو علاوه بر بیان و توصیف خاطرات کودکی، با نگاهی عمیق به تفریحات، بازی ها و سرگرمی های آن دوران اشاره های دقیق-تری کرده اند.
نویسندگان
منوچهر جوکار
استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، تهران
مهری مساعد
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
مینا مساعد
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :